Ted van Lieshout & Philip Hopman – Boer Boris en het geitje

Een geluidenboek, hoe blij kun je een peuter maken en dan ook nog van Boer Boris. Wedden dat de kleuter er ook mee vandoor gaat? Het is dan ook werkelijk ‘een bèèhzonder nieuw boek’ in de reeks van de geliefde Boris & vrienden.

Een geit kenden we nog niet op de boerderij van Boris, Sam en Berend. Hoe dat zo komt heeft Ted uitgelegd in een bericht. Zowel hij als Philip zijn niet enorme geitenliefhebbers en daarom is dit dier niet in de allereerste Boer Boris uit 2012 beland.

In deze speciale kartonuitgave is er ineens wel plaats voor een leuke geit. Een hoofdrol zelfs! Nou ja leuk? Hij komt even proletarisch buurten, zeg maar gratis eten tot zich nemen als de koeien net in het weiland staan. Boris is aan het schoffelen geslagen, wie weet groeien de bietjes dit seizoen heel goed, als hij wordt gewaarschuwd:
O, Boer Boris, wat is dat?
In de heg daar zit een gat!
Een geitje komt aangehuppeld en gaat voor de neus van de koeien een sappig polletje gras tot zich nemen.
Het geitje loopt te mekkeren:
‘Wat is dat gras toch lekker, hè?’
De kippen staan ook een soort verbluft te kakelen en geven het geitje duidelijk te verstaan ‘ons gras is niet voor geiten!’
Knol wil het dier met ‘Ksss!’ wegbonjouren en geeft aan ‘Ga maar gauw terug door de heg!’. De varkens komen hun mening ook nog even knorrig mededelen: ‘Wat is dat geitje toch brutaal!’
Maar het geitje trekt een bijzonder eigen plan!

In de illustraties zie je meer figuren dan in de tekst worden genoemd. En dat is leuk, dat is ontdekkend kijken en al zeker voor de fan van de Boer Borisreeks. Naast Sam en Berend zie je ook een buurman of een juffrouw op de fiets opduiken uit eerdere avonturen. Ook komt de poes een kijkje nemen, zijn de merel en het muisje weer paraat en natuurlijk ook het hondje. Voor een peuter zijn de dieren-met-geluid niet al te klein afgebeeld en daarmee goed te herkennen of te benoemen. Voor een kleuter zijn daarbij in detail verschillende materialen te ontdekken, denk bijv. aan een kruiwagen of het stoffer en blik. Om het nog moeilijker te maken: op welke hoek van de boerderij staan de zonnebloemen en waar is precies de moestuin of zijn er twee?

In de de tekst staat hoe het gereproduceerde dierengeluid wordt genoemd van het dier dat aan het woord is. Vaak zal het met dit boek deze volgorde zijn: eerst het geluid, kijken en dan lezen. Als kind druk je toch eerst op het knopje om een geluidje te horen en dan pas luister je naar de voorlezer? De zes te ontdekken boerderijgeluiden komen overeen met hoe je ze in werkelijkheid hoort. Voor oudere kinderen zou je een tongbrekend woord kunnen introduceren: onomatopee.
De vormgeving m.b.t. knopjes is zorgvuldig gedaan. De kans dat je even opschrikt is aanwezig, want ze geven soepeltjes reactie als je zomaar even iets aanwijst op de platen. Geweldig is het. Overigens staan er woorden in de tekst die telkens zullen worden herhaald of samen worden opgezegd, als boe-boe / lekker hè / kssst, bij vaker voorlezen. De prettig op rijm geschreven vier- of tweeregelige tekst is weer prima, zit goed in elkaar en vertelt veel in weinig woorden. De tekst blijft daarnaast overzichtelijk dichtbij het onderwerp. Een kind vraagt zich misschien af het geitje in een volgend avontuur weer voorkomt want wat is ‘vandoor’?

‘Boer Boris en het geitje‘ is werkelijk een erg leuk boek voor jongere kinderen met een fantasievol einde. Het zit zo ontzettend goed en mooi in elkaar. Een interactief en doordacht ‘Boer Boris en het geitje‘. Illustratie, tekst, geluid en vormgeving, alles is tot in ieder grassprietje op elkaar afgestemd. Hoe vaak zou de trekker worden gestart als je dit originele boek cadeau geeft? Misschien hoor je dan ook in herhaling na het voorlezen: Wat rijdt die trekker lekker, zeg!
Cadeautip dus.